Cahuita dag 1

18 juni 2015 - Cahuita National Park, Costa Rica

We worden vandaag ook weer lekker vroeg wakker. We besluiten om nog voor het ontbijt van 07.00 uur naar het strand te gaan. Gisteren heeft namelijk iemand van onze groep schildpad eieren uit zien komen (jaloers). Ze was op dat moment alleen maar heeft het wel gefilmd. Helaas hebben wij minder geluk. 

Vandaag verlaten wij Tortuguero. We worden om 08.50 met de boot naar het vasteland gebracht en van daaruit rijden we met de bus naar Guapiles. Hier kunnen we eerst lunchen en daarna staat om 13.00 uur onze huurauto klaar. Ook Leroy en Judith gaan vandaag met de huurauto op pad. Jammer want zij gaan de andere kant op namelijk naar Arenal. Wij gaan richting Cahuita.

Eerst krijgen we nog wat uitleg over de auto, nemen we afscheid van onze buurtjes en dan kunnen we de weg op. Spannend want de Costaricanen hebben net even een andere rijstijl dan wij. Het eerste stuk naar Limon is best druk, er zijn veel vrachtwagens op de weg. Het is een tweebaansweg en je mag hier niet harder dan 60 of 80 km per uur (hard zat).  Onderweg zien we de plantages van Del Monte en Dole. Omdat Limon een havenstad is zien we ook  veel containerbedrijven. Na Limon is het ineens een stuk rustiger op de weg. Heerlijk want dan kan Mars ook een beetje genieten van de omgeving. We rijden verder langs de kustlijn naar Cahuita. De rit is prachtig. We doen er ongeveer 2,5 uur over. 

Het dorp Cahuita heeft veel Caribische invloeden (alles hier is chill en we bespeuren al een lichte marihuana lucht).We rijden door het dorp (wel 3 keer want we kunnen de lodge niet gelijk vinden) naar Ciudad Perdida. Het ligt aan een onverharde weg die niet makkelijk te vinden is. De lodge bestaat uit gekleurde huisjes midden in een mooie tuin. Onze buren zijn (jawel) Nederlanders. Zij reizen ook met Edventure maar gaan de volgende dag alweer naar een andere plaats. 

De temperatuur in Cahuita is misschien nog wel warmer dan in Tortuguero. De afgelopen dagen hebben ze alleen maar regen gehad maar vandaag is het droog gebleven. Omdat we bij de receptie wifi hebben maken we daar gelijk gebruik van om onze reisblog bij te werken. Hierna gaan we in het dorp eten. We nemen de auto (het is maar 300 meter naar het dorp) omdat dit door de lodge is aangeraden, niet omdat het niet veilig is maar omdat je onderweg weleens een slangetje kan tegen komen (slik). We zoeken een gezellig restaurantje uit. Het is hier nu laagseizoen en daardoor zijn er maar weinig toeristen. Heerlijk rustig dus. Het restaurant ligt aan een kruispunt en we zitten eerste rang. Wat een figuren lopen er hier rond (veel rastafaries die maar wat rondhangen). Naast ons in een ander restaurant staat een zanger alle hits van Bob Marley te zingen. We zitten heerlijk te genieten. Dat er vervolgens nog een luiaard over de elektriciteitskabels langskomt is een bonus. We proberen hier foto’s van te maken maar dat is in het donker wel lastig. Mars heeft ook een klein stukje gefilmd (zie video’s). Na het eten storten we in en vallen we snel in slaap.

Foto’s